Isang katotohanang hindi natin maikukubli. Isang tungkuling dapat gampanan.
Isang pangarap na dapat simulang abutin. Kabataan, ikaw mismo ang simula ng pagbabago.
Sa sandaling ito, tumahimik at tanungin ang iyong sarili. Hanggang aklat at pagsusulit na lang ba ako? Wala na ba akong makikita sa labas ng paaralan?
Imulat mo ang iyong mga mata. Punong-puno ng pag-asa ang nananalaytay sa iyong mga ugat at bilang isang mamamayan, may tungkulin kang dapat isakatuparan. Iyo na bang narinig ang taghoy ng Inang Bayan? Tinatawag ka papalapit sa kanya at humihingi ng tulong para sa pagbabagong kanyang inaasam.
Patungo sa iyong paglalakbay para sa pagbabago, hindi ka nag-iisa. Nariyan ang iyong mga kapwa-mamamayang makikitulong sa mga proyektong isinasagawa ng pamahalaan, lalahok sa mga programa tulad ng samahan ng mga kabataan, pagtatanim ng mga luntiang halaman na nagbibigay ng panibagong sibol sa pumapangit ng kapaligiran at ang pagmamatyag sa mga pangunahing bilihin na kailangan ng bawat mamamayan.
Kung may mga balakid man na hahadlang sa iyo katulad ng korupsyon na nagdudulot ng paghihirap sa mga Pilipino, huwag kang mag-alala. Gaya nga ng aking sinabi,
mayroon kang mga kasamang susugpo dito, ipaglalaban at papalaganapin ang katotohanan sa bayan.
Ngunit, ilang henerasyon na rin ang lumipas. Hindi makikita ang pagbabagong naganap. Taglay pa rin ng Pilipinas ang kahirapan, korupsyon at pagtaas-baba ng ating ekonomiya. Nakakasawa na. Kilos kapwa-kabataan ko at magmalasakit sa bayan.
Huwag umasa sa pamahalaan at sa mga susunod na henerasyon. Pakatandaan, hindi ka lamang isang pangkaraniwang mamamayan kundi isang instrumento tungo sa kaunlaran. Tayo, ang susunod sa henerasyon ngayon. Tayo, ang papalit sa ating mga magulang, sa mga guro, inhinyero, manggagawa ng iba't-ibang kagawaran ng pamahalaan, mga propesyonal at maging susunod na pangulo ng Pilipinas. Maniwala ka sa iyong sariling may magagawa ka.
Hindi pa huli ang lahat.
No comments:
Post a Comment