Kalikasa’y Nananaghoy

Isinulat ni: JUANINO, JAN JASTINE.

 Sa tuwing takip silim

Ang kapaligira’y kulimlim

Naghahasik ng malamlam na liwanag

Sa mga pusong nababagabag

Nagsisipaghayo ang mga damdamin

Kahalina sa ginintuang mithiin

Kasalukuya’y naghahari ang karimlan

Sariwang pag-asa ang dala sa kinabukasan

Pag-asang maibalik ang bighani ng kalikasan

Na inaasam-asam ninuman

O, kayganda ng kahapon

Kaygandang pagmasdan ng paligid saan ka man naroon

Nang imulat ko ang aking mga mata sa kasalukuyan

Ano itong aking nakikita sa buong kapaligiran?

Damdamin ko’y yumabong sa panghihinayang

Ni hindi makapaniwala sa aking nasilayan

Tuluyang nagbago ang kinagigiliwan kong tanawin

Bagamat ang paglubog ng araw ay nagbago rin

Kasabay ng paglipas ng oras

Wari’y ang kagandahan ng kalikasa’y kumupas

Ang dating sariwang simoy ng hangi’y

Napalitan ng nakakasulasok na amoy ng basura

Tubig-dagat na dati’y kulay asul

Ngayo’y kulay itim na

Kabundukang puspos sa punongkahoy

Nakalbong tuluyan sa pagtotroso

Likas-yama’y inaabuso ng lubos

Ngayo’y unti-unti ng nauubos

Sa pagdaan ng panahon

Bighani ng kalikasa’y naglaon

Napakabilis ng mga pangyayari

Bagkus ay nakapagdulot pa ng pighati

Habang naririmarim sa kinasadlakan ng kalikasan

Naulinigan ko ang ungol, taghoy ng isang nahihirapan

Sambit niya’y , ‘‘Tulong! Tulong! Tulungan mo kami...”

Nababalutan ng hinagpis ang mahiwagang tinig

Luminga-linga ako sa paligid

Kung saan-saang dako ko hinanap

‘Di ko mahanap kung saan nanggaling ang tinig na iyon

Buong sipag ko pa ring tinanto, subalit wala

Humahampas sa aking paanan ang alon ng dagat

Ang natataning aliw-iw ay nagbibigay ng hudyat

Hindi ako nahihibang o nananaginip lang

Sapagkat panaghoy ang lahat ng aking napapakinggan

Kalikasa’y hunihingi ng tulong:

“Usigin mo ang pumapatay sa amin,” wika ng tinig

Nagugulumihanan ang isipan at napatanong

Sino ang pumapatay sa inyo? Sino ang may kagagawan ng pinsalang ito?

Ikaw na naglalagak ng basura sa aming dalampasigan

Kayong naghahagis ng lason sa isda’t yamang-dagat

Kalapastangan ang inyong ginawa

Mga walang awa!!!

Labis ang pagdadalamhati ng Inang Kalikasan

Hinggil sa pinsalang nakamtan

Poot ang nananalaytay sa ugat ng mga punongkahoy

Damdami’y namumutawi habang wagas ang pananaghoy